Skrót RKO oznacza resuscytację krążeniowo-oddechową czyli zespół czynności podejmowany u osób u których wystąpiło podejrzenie nagłego zatrzymania krążenia, a więc utrata przytomności i bezdech.
Zadaniem resuscytacji krążeniowo-oddechowej jest utrzymanie przepływu krwi, która rozprowadza tlen przez mózg i serce oraz przywrócenie prawidłowego krążenia.
Na podstawowe zabiegi resuscytacyjne składają się poszczególne czynności tworzące wspólnie algorytm postępowania:
- Oceń swoje bezpieczeństwo
- Sprawdź, czy poszkodowany reaguje
- Głośno wołaj o pomoc
- Udrożnij drogi oddechowe i sprawdź oddech – lekko odchyl głowę do tyłu i unieś żuchwę.
- Sprawdź, czy oddycha prawidłowo
- Zadzwoń pod numer 112 lub 999
- Wykonaj 30 uciśnięć klatki piersiowej
- Wykonaj 2 oddechy
- Kontynuuj resuscytację aż do przyjazdu pogotowia
Zabiegi resuscytacyjne można przerwać jedynie wtedy kiedy poszkodowany odzyska podstawowe funkcje życiowe – zacznie oddychać, poruszać się. W każdym innym wypadku należy kontynuować je, aż do przyjazdu karetki pogotowia.
Aktualnie mniej niż jedna osoba na 10 przeżywa w przypadku NZK. Podjęcie błyskawicznej resuscytacji przez świadków zdarzenia, może spowodować 2-3 krotny wzrost przeżywalności. Niestety aktualnie w warunkach poza szpitalnych tylko w 1 na 5 przypadków podejmowana jest resuscytacja. Jak podaje Europejska Rada Resuscytacji zwiększenie częstotliwości podejmowania resuscytacji mogłoby uratować, aż 100 000 osób rocznie w Europie.
Dlatego tak ważna jest nasza reakcja. Należy wszelkie uprzedzenia i stres odłożyć na bok i w razie konieczności bez wahania przystąpić do pomocy. Twoje ręce mogą uratować życie!
