Historia powstania defibrylatorów AED jest dość niekonwencjonalna. Na początku - prądu używano dokładnie w odwrotnym celu, mianowicie do uśmiercania bezpańskich psów. w 1899 roku przypadkowo odkryto, że prąd potrafi również zadziałać odwrotnie i ten moment stał się kluczowym w odkryciu, że serce potrzebuje impulsu elektrycznego by na nowo podjąć prawidłową pracę. Do lat 40 metody te wypróbowywano wyłącznie na zwierzętach.
W 1947 roku podczas operacji prowadzonej przez kardiologa serce 14-letniego chłopca się zatrzymało, Beck wprowadził na salę operacyjną swoje urządzenia badawcze i za pomocą metalowych łyżek z drewnianym uchwytem podał dwa wstrząsy, dzięki którym serce 14-latka podjęło prawidłową pracę.
Po tym zdarzeniu rozpoczęły się badania i prace mające na celu opracowanie wynalazku ratującego ludzkie serca.
W 1960 roku do zespołu inżynierów biomedycznych Royal Victoria Hospital dołącza profesor John Anderson. Wybitny naukowiec, którego badania i prace zmienił sposób pomocy w nagłych wypadkach i do dziś są podstawą wiedzy o sposobie udzielania pierwszej pomocy.
W 1966 roku dr Frank Pantridge i dr Geddes z Royal Victoria Hospital w Belfaście realizują projekt działania pierwszej na świecie mobilnej jednostki opieki kardiologicznej , która wykorzystuje pierwszy na świecie przenośny defibrylator . Na tamte czasy urządzenia ważą aż 110 kg, są trudne do przenoszenia i uciążliwe w obsłudze.
W 1967 roku do badań nad powstaniem pierwszego przenośnego defibrylatora dołącza profesor John Anderson. W wyniku prac powstaje ważący 44 kg przenośne urządzenie AED.
Lata 70 to czas prac mających na celu zmniejszenie wagi defibrylatorów. W tym czasie Anderson wraz ze swoim zespołem opracowuje nowy przebieg defibrylacji. Udaje się również opracować akumulatory NiCd, które mogą generować nawet do 70 wstrząsów. Defibrylatory wyposażone zostają w monitory pozwalające na monitorowanie pracy serca pacjenta.
W efekcie prac w 1973 urządzenie waży 7,5 kg i staje się najlżejszym defibrylatorem przenośnym na świecie.
W roku 1980 Anderson opracowuje patent na algorytm będący podstawą działania AED. Badacze tworzą schematy postępowań opracowują kolejne algorytmy po to aby maksymalnie zautomatyzować urządzenie.
Które idee zostały zapoczątkowane i opracowane w Belfaście?
- Pierwszy mobilny defibrylator serca
- Pierwsze użycie kondensatorów celem obniżenia wagi urządzenia
- Opracowanie pierwszego zminiaturyzowanej kondensatora , poprzez wspólnego projekt z CSI
- Pierwszy naprawdę przenośny defibrylator dedykowany do transportowania w miejsca zdarzenia
- Jedne z pierwszych układów akumulatorowych ze zintegrowaną funkcją drukarki
- Pierwszy defibrylator serca , który może działać na układzie telefonu stacji bazowej
- Patent na algorytm przebiegu procesu defibrylacji
- Opracowanie pierwszych defibrylatorów z płaskim ekranem
- Wczesna wersja magnetofonu i systemu nagrywania mowy
- Pierwszy IP56 oraz 7 - letnia gwarancja na urządzenie
- Opatentowana technologia Pad- Pak ™, łącząca elektrody i baterię w jednym urządzeniu
W 1981 roku powstaje pierwszy defibrylator AED opracowany w całości w Belfaście. W 1990 pojawił się pomysł powstania defibrylatora AED do użytku publicznego- od tego czasu trwają prace nad stworzeniem urządzenia, które będzie mogło zostać użyte nawet przez laika.
W 1998 roku profesor Anderson wraz z grupą inwestorów zakłada firmę HeartSine – tutaj planuje doskonalić swoje projekty, w efekcie których ma powstać najbardziej intuicyjne urządzenie na świcie.
Rok 2000 to właśnie wtedy powstaje idea defibrylatora, który do dziś jest używany w miejscach publicznych – w centrach handlowych , na lotniskach, salach gimnastycznych i klubach sportowych , szkołach i wielu innych miejscach gdzie pojawiają się duże skupiska ludzi.
W 2001 roku powstaje pierwszy defibrylator AED Samaritan PAD – urządzenie do użytku publicznego. Od tego czasu po dzień dzisiejszy naukowcy firmy HeartSine prowadzą liczne badania i ulepszają pracę defibrylatorów AED Samaritan PAD. Wszystko po to, aby każdy człowiek miał szansę na ratunek w sytuacji zagrożenia życia związanego z nagłym zatrzymaniem krążenia.